سخنان حجت الاسلام سید حسن موسوی اطهر پیرامون ارزش و معرفت انسان

همزمان با فاطمیه، حجت  الاسلام و المسلمین سید حسن موسوی اطهر به بیان نکاتی مهم در مورد معرفت و ارزش انسان پرداختند. 

در روایات آمده که کسی که قدر خود را نداند هلاک می شود.

انسان هم امکاناتی دارد و هم نقطه ضعف هایی دارد. اگر انسان خود را از حالت ضعف خارج کند می تواند به جایگاهی برسد که امیرالمومنین علیه السلام  فرمودند می تواند از ملائکه هم برتر شود.

اگر همین انسان نتواند از امکاناتش به نحو احسن استفاده کند به تعبیر امیرالمومنین علیه السلام  از بهائم هم پایین تر می شود.

در روایات آمده قیمت و قدر هر کسی به اندازه معرفت او است. آنقدر قضیه معرفت و عقلانیت مهم است که در روایت آمده کسی که عبادت میکند بدون تعقل و بصیرت همچون الاق آسیاب است.

بررسی اصالت روایات

روایات باید اصالت آنها بررسی شود. بعضی از تعابیر برای تحقیر طرف مقابل است. معرفت اگر حاصل شود قدر و ارزش انسان افزون می شود. انسان از دائره حماریت خارج می شود و حتی از ملائکه بالاتر می رود.

حضرت زین العابدین علیه السلام فرمودند در دوران غیبت کسی ثابت قدم نمی شود مگر کسی که معرفت صحیح دارد و...

اگر معرفت صحیح حاصل شود کسی شک در وجود امام زمان (عج) نمیکند شک در حقانیت تشیع نمی کند.

امام حسین علیه السلام در تفسیر لَم یَلِد وَ لَم یُولَد فرمودند یعنی هیچ جسمی از خداوند خارج نمی شود نه جسم لطیف همچون روح و نه جسم کثیف.

تا معرفت صحیح اتفاق نیفتد خیالمان راحت نمی شود. وظیفه ما در جامعه این است که مردم را به معرفت صحیح برسانیم.

ارزش هر انسان

انسان به اندازه معرفتش ارزش پیدا می کند. هر چه معرفت افزون تر باشد ارزش و جایگاه بزرگتر می شود. تا معرفت ایجاد نشود حتی نمی توان به آن گفت انسان . انسان باید به معرفت خود اضافه کند.

اهمیت به روایات

ارزش یک شیعه به این است که چقدر روایت بلد است و چقدر شناخت دارد. معرفت یعنی روایت را بفهمی و تفکر در روایت کنی. کسانی که روایات اهل بیت علیهم السلام  را بفهمند از علوم معرفتی بی نیاز خواهند شد.

برای اثبات خداوند سوره توحید و و برای اثبات اهل بیت علیهم السلام سوره مبارکه قدر.

بالاترین درجه ایمان با فهم روایت ثابت می شود.

خداوند مردم را به انداره عقلی که به آنها داده است حساب می کشد.

دو نکته خیلی مهم است یکی اینکه روایت خوانی داشته باشیم

هر چه داریم از حدیث است. هر گونه قرآن را تفسیر کنیم چه عقلی چه شهودی چه علمی و.... باز هم باید به حدیث رجوع کنیم.

اگر کفران نعمت کنیم و احادیث را کنار بگذاریم دیگران جای ما را می گیرند. مثلا دانشگاهی ها آگاهی بسیار خوبی  نسبت به حدیث و تاریخ و جریان شناسی دارند پیدا می کنند و قدرت حدیث حوزه دست آنها می افتد و ممکن است در زدن حدیث از این محتوا استفاده شود.

البته تلقی نشود که قرآن کنار گذاشته شود. بدون تعامل قرآن و حدیث معرفت حاصل نمی شود. 

صرفا روایت خواندن هنر نیست روایت را باید فهمید. 

چند چالش در جامعه در بحث روایت هست. یا روایت خوانده نمی شود یا روایت را ناقص می خوانند. 

گروه هایی در شیعه هستند که با همین روایات شیعه را می زنند مثل گروه احمد الحسن یا نواخباری ها و غالی ها  

رعایت چند نکته در بحث روایات

در بحث روایت چند مساله باید رعایت شود:

اینکه روایت مال کدام منبع است مثلا مولف کتاب هدایة الکبری برای یکی از اعضای فرقه غالیه نصیریه است که بعد از غیبت پدید آمدند.

به قول هر عالمی اتکا نشود. 

برخی در منابر هیئت ها تفکر غالیانه را ترویج می دهند و باید مراقب این بود. در مکارم الاخلاق حضرت علی علیه السلام در مورد خداوند می گوید یا من لا هو الا هو یعنی وصف هو فقط برای خداوند بکار برده شود.